Arkadakiler soldan sağa abla, anne, ben, baba. Öndeki erkek kardeş. (Ekim 2007, Urfa’da bir sıra gecesi)

İnşaat mühendisi bir babanın ve eczacı bir annenin dört çocuğundan üçüncüsüyüm. İki ablam ve bir küçük erkek kardeşim bulunmaktadır. Hepsi de benim gibi yüksek öğrenim görmüş kişilerdir. Büyük ablam benden altı yaş büyük olup tıp eğitimi almıştır. Çocuk doktoru olarak mesleğinde kendini yetiştirmiştir. Küçük ablamla yaş farkımız beş olup onun da mesleği doktorluktur ve nöroloji dalında kendisini göstermektedir. Erkek kardeşimse benden bir yaş küçük olup elektronik ve haberleşme mühendisliği eğitimi almıştır ve kendine uygun bir işte çalışmaktadır.

Annem uzun yıllar süren devletteki eczacılık görevinden emekli olmuş, kendi özel eczanesini açmıştır ve halen çalıştıragelmektedir. Babam yıllarca sürmüş serbest işlerinden sonra en son durağı devlet olmuş, ordan da emekliliğe ayrılmıştır. Halen şantiyelerde mühendisliğini yapmaktadır.

Babam, her zaman başarılarıyla övünür ve döneminde farklı biçimlerde 3 defa Türkiye birincisi olduğunu dile getirir. Kendisi aynı zamanda Türkiye’de belirli elemeler sonucu çok az kişinin olabildiği “yetkin” inşaat mühendisidir. Zamanında edebiyat ve yazmakla yakından ilgilenmiştir. Çok sayıda yayınlanmış makaleleri ve şiirleri vardır. Annemse baskın bir karakter olup etkin ve konuşkan bir kadındır. Mesleği olan eczacılığı iyi bilir ve iş disiplini tamdır.

Soyismimiz olan “SiVASLI”nın öyküsünü de anlatmak isterim: Aslen Erzurum, Hasankaleliyiz. 1.Dünya Savaşı’nda Erzurum ve çevresi Ruslar tarafından işgal edilince atalarımız Sivas’a göçmek zorunda kalmışlar. İşgal bitene kadar Sivas’ta yaşamışlar ve Erzurum kurtarılınca eski yurtlarına dönmüşler. İlgili yasa(1934) çıkınca da büyüklerimiz soyumuza Sivas’taki geçmişimizden dolayı “SiVASLI” soyismini uygun görmüşler. Bununla birlikte ilginç bir raslantı olarak kardeşlerim ve ben Sivas’ta doğduk ve çocukluğumuz Sivas’ta geçti. Bu yüzden her zaman Sivas’la bir toprak ve gönül bağım olmuştur. Sivas’ı hep güzel anılarla hatırlarım…

Kardeşlerim, anne ve babam Türkiye’nin çeşitli kentlerinde hayatlarını sürdürmektedirler. Altı kişilik büyük ve kalabalık bir birlikteliğiz. Nice güzel günlere…