Birazdan yazacaklarım, paylaşacaklarım şiir olamadığından ve şiire benzemediğinden dolayı ortaya çıkardığım bu yeni anlatım biçimini “tekilce” olarak isimlendirdim ve isimlendiriyorum… Tekilce, tek satıra tek kelimenin düştüğü uyaklı, devrik, serbest konulu metinlerdir. “Tek satıra tek kelime” fikri dinimiz İslam’daki “Allah, tektir.” ilkesinden gelmektedir. Yazdığım yüzlerce tekilce vardır. Zaman zaman ve birer birer aktarmayı yeğlerim. İşte bir tanesi:

iNSANLARIMIZ

Anladım

Halkı,

İnsanlarımızı:

“Toklaşıyım,

İşleniyim,

Evleniyim,

Çocuklanıyım…”

Böyleler.

Yok

Düşleyen

Yarınları,

Uzakları,

Sonrasını

Dünyanın.

İnsanlarımız

Eğilmiş,

Bükülmüş,

Ezilmiş,

Büzülmüş

Küçülerek,

Kullaşarak

Önünde

Putların,

Yaratılanın.

Çoğu

Ortaklayışta

Başkasıyla

Allahtan.

Acıtsa da

Cehennemlikler.

Kızdım…

Kardeşlerime,

Aileme,

Sınıftakilere,

Okuldakilere,

Hocalarıma,

Tanıdıklarıma…

Tepkisizdiler.

Duyarsızdılar.

Umursamadılar.

İnsanlarımız

Eğilmiş,

Bükülmüş,

Ezilmiş,

Büzülmüş

Küçülerek,

Kullaşarak

Önünde

Putların,

Yaratılanın.

Çoğu

Ortaklayışta

Başkasıyla

Allahtan.

Acıtsa da

Cehennemlikler.